Oko Wielkiej Bogini 3 - Czas krwawego księżyca

W trzeciej części Oka Wielkiej Bogini Niferet powraca z Krainy Umarłych, by zjednoczyć kobiety przeciwko ciemiężącym je mężczyznom, a wraz z nią powraca niezwykły świat dawnych wierzeń, rytuałów, kobiecej solidarności, lecz także różnorodności ludzkich postaw. Nic nie jest tu jednoznaczne: ani miłość, ani jedność, ani pragnienie wolności. Kobiecy świat opisany przez Barbarę Srebro przypomina gobelin utkany z nitek o różnych barwach i fakturach, które dopiero łącząc się ze sobą, utworzą piękne, nieporównywalne z niczym dzieło.

Julia Wajdowicz, malarka, poetka, twórczyni centrum rozwojowego kobiet 

 

PROLOG
KSIĘGA ODRODZENIA
 

Przyszłość każdego świata, krainy, człowieka, zwierzęcia czy rośliny zapisana jest na wielu wstęgach czasu, nawiniętych na ogromną szpulę. Każda ze wstęg jest inna. Na jednej zapisana jest jasna przyszłość, obfitująca w pomyślne wydarzenia, dobro i miłość, a na innej życie trudne, pełne przeciwności, cierpienia i braku nadziei. Na kolejnej wstędze dobro miesza się ze złem, obfitość z niedostatkiem, miłość z nienawiścią, a jeszcze inna przewiduje życie jałowe, sprowadzające się do pustej wegetacji, pozbawionej wzlotów i upadków.

Wstęg na szpuli jest wiele i nie wiadomo, która z nich rozwinie się jako pierwsza, czy ta z dobrym losem, czy ta ze złym. Ale czasami wstęgi plączą się, tworząc węzeł i pierwotna wstęga już dalej się nie rozwija, ustępując miejsca innej, czasem lepszej, czasem gorszej lub po prostu innej. Niektóre dusze, zanim wcielą się w nowe ciało, mają możliwość wybrania przyszłej wstęgi czasu i jeśli osiągnęły już wysoki poziom rozwoju, świadomie nie wybierają gładkiej i pięknej, lecz szorstką i nierówno utkaną, by wkroczyć na trudną drogę życia, która jednak doprowadzi je na jeszcze wyższe poziomy, przepełnione Światłem i Miłością. Dusze udręczone poprzednim życiem, pełnym przeciwności, wybierają gładką i lśniącą wstęgę, by w nowym życiu, obfitującym w pomyślność, nabrać sił przed kolejnym wcieleniem.

Podobnie jest z losami ziemskich krain, zapisanymi na wstęgach. Historia jednych przebiega pomyślnie, rozkwitają nie zaznając konfliktów zbrojnych, pomoru, kataklizmów czy zmian klimatu, natomiast inne targane są ciągłymi wojnami, spadają na nie klęski żywiołowe, z żyznych krain stają się pustynią lub giną pod wodami oceanu. Czasem, gdy wstęgi czasu plączą się, pomyślny los przekształca się w nieprzychylny i kwitnąca niegdyś kraina ginie z mapy świata, zmiażdżona przez najazdy, wojny i bezprawie. Tak było z Krainą Samadhi, niegdyś zasobną w szczęście, wolność, miłość i dostatek, która po zdobyciu przez mężczyzn zmieniła się w nieurodzajne pustkowia, rządzone twardą ręką najeźdźców. Pokój zastąpiła ciągła wojna i agresja mężczyzn, wolność przekształciła się w uciemiężenie kobiet, miłość w odrzucenie i pogardę, a dostatek zmienił się w nędzę i wyzysk zniewolonych kobiet.

Jednak nastąpiła pora kolejnego splątania wstęg czasu, z którego może się wyłonić inny los Krainy, zapisany w przedwiekach. Kapłanki z wieży transów w Krainie Nurra odczytują w wizjach różne wstęgi, mając nadzieję, że ich splątanie odwróci zły los i da początek nowej erze, bowiem jedna ze wstęg zapowiada odrodzenie Samadhi, a jądrem zmiany stałoby się Oko Wielkiej Bogini, promieniujące mocą na całą Krainę.

Kryształ Wielkiej Bogini osadzony w Kole Mocy dałby początek nowej erze, skupiając w sobie wszystkie Czasy: złowrogi Czas Czerwieni - epokę wojny i zniszczenia, Czas Oranżu – epokę twardej siły, Czas Żółcieni – epokę rodzącego się światła, Czas Zieleni – drapieżną epokę wegetacji, Czas Błękitu – łagodną epokę wody, Czas Granatu – spokojną epokę nocy, Czas Fioletu – epokę duchowości, Czas Bieli – harmonijną epokę ludzi - dzieci Wielkiej Bogini.

Koło Mocy przyciągnęłoby do siebie i skupiło w energetycznych polach wszystkie kobiety, zarówno słabe, jak i silne, delikatne, jak i szorstkie, otwarte na innych, jak i zamknięte w sobie, przepełnione miłością, jak i przeżarte nienawiścią. Każde z pól stałoby się dla nich źródłem energii, wzmacniającym dodatnie cechy i neutralizującym ułomności.

Pole czerwieni, związane z siłą życiową, spowodowałoby mocne ukorzenienie się w rzeczywistości, wyzwoliłoby siłę, zdecydowanie, niezłomność, odpowiedzialność i przywództwo. Byłoby źródłem energii dla tych kobiet, które stanęłyby na czele klanów, przewodziłyby innym, podejmowałyby ostateczne decyzje, broniłyby słabszych, walczyłyby o przetrwanie.

Pole oranżu, związane z siłą seksualną, otworzyłoby na przeżywanie odczuć kobiety pełne chłodu i opanowania, które boją się okazywania własnych uczuć i emocji; jego płomień zniszczyłby wszystkie ochronne bariery, jakie wytworzyły, by kontrolować siebie i świat. Pozwoliłby cieszyć się życiem, każdym jego przejawem, otworzyłby na radość, zadowolenie i rozkosz.

Pole żółcieni, dające świadomość siły i społecznej pozycji nakarmiłoby swą energią wszystkie lękliwe, nieufne i poddane innym kobiety, wzmacniając ich osobowość. Ogrzane nią, stałyby się ciepłe, otwarte na innych, przyjazne i kochające. Z poddanych i służących przekształciłyby się w kobiety niezależne i silne, pełne twórczych możliwości, ufające sobie i innym, tworząc mocne więzi rodzinne i społeczne.

Pole zieleni, związane z sercem, będące źródłem światła i uzdrawiającej miłości, przyciągnęłoby do siebie kobiety pogrążone w bólu, strachu i gniewie, by je uzdrowić i na zawsze wyzwolić z tych uczuć. Rozświetlone jego światłem, ogrzane miłością, stałyby się pełne zrozumienia i współczucia dla innych oraz źródłem bezwarunkowej miłości.

Pole błękitu, stanowiące energetyczne centrum, będące przewodnikiem myśli oraz idei, pozwoliłoby poznać kobietom ich wewnętrzny głos, by zawsze nim kierowały się w życiu, łącząc się z polem informacyjnym wszechświata. Zasilone błękitem, pełne charyzmy i twórczej wyobraźni, kobiety te porwałyby za sobą inne.

Pole granatu, związane z pozazmysłowymi formami poznawania rzeczywistości, rozwinęłoby u kobiet zdolności jasnowidzenia, telepatii i zdolności mentalnego uzdrawiania. Te, które poddałyby się mocy jego oddziaływania, czytałyby w innych jak w otwartej księdze, lecz nigdy nie wykorzystałyby tego w złych zamiarach. Przepełnione miłosierdziem wobec innych, wychodziłyby ponad ziemskie cele i więzi.

Pole fioletu, będące obszarem wiedzy i czystej intuicji, pomogłoby osiągnąć kobietom najwyższy poziom doskonałości duchowej. Duchowe przewodniczki, które na swej drodze przezwyciężyły już lęk i zaznały bezwarunkowej radości, doświadczyłyby w tym polu zjednoczenia ze wszystkim, z całym wszechświatem i każdym jego przejawem. Dostąpiłyby połączenia z boską wibracją, z Absolutem.

Kapłanki z wieży transów w Krainie Nurra łączą się więc w modlitwie do Wielkiej Bogini, by właśnie ta wstęga czasu Krainy Samadhi wyłoniła się ze splątanego węzła:

Bogini Matko, od której pochodzi oddech życia,
Która wypełniasz swą Mocą wszystkie sfery dźwięku, światłości i wibracji,

Niech Twoja Światłość rozpali ogniem nasze dusze;
Niech nadejdzie Twe Królestwo i panowanie;
Niech Twoja wola spełni się, tak w świecie ducha, jak i materii;
Udziel nam pomocy w każdej potrzebie, daj nam zrozumienie;
Niech każde nasze działanie rodzi owoce zgodnie z Twą najwyższą wolą;
Obdarz nas mądrością, byśmy tworzyły i dzieliły się
Tym, czego każda istota potrzebuje, by wzrastać i rozkwitać;
Rozplącz splątane nici przeznaczenia, które są naszymi pętami
Tak, byśmy mogły naprawić proste więzi pomiędzy naszymi sercami;
Nie pozwól, byśmy dały się zwieść temu,
Co nas odwodzi od naszego odwiecznego celu,
Lecz oświetl prawdę swym ogniem.

Bowiem Ty, Bogini Matko, jesteś źródłem wszechmocnej woli,
Jesteś żyzną ziemią rodzącą owoce,
Mocą narodzin i spełnieniem,
Jako że wszystko jest połączone i staje się Jednością.
 

Jest to fragment autorskiej powieści, która od połowy grudnia 2017 r. będzie dostępna w sprzedaży wraz z ilustrującymi ją zdjęciami.

Czas krwawego księżyca - trzecia część trylogii Oka Wielkiej Bogini – doprowadza nas do ostatecznej rozgrywki pomiędzy główną bohaterką, a magami. Niferet gromadzi sojuszniczki do walki o odzyskanie Krainy Samadhi, lecz magowie również wzmacniają szeregi, budząc do życia liczne potwory, by stanęły na straży ustalonego od wieków porządku.
Czy czterokrotna pełnia krwawego księżyca zburzy ten porządek, czy też wzmocni siły Zła, które zniszczą ostatecznie kobiecy świat? Czy Niferet zwycięży magów, przywracając kobietom Krainę Samadhi, czy też magowie pokonają Niferet, odzyskując zrabowane niegdyś Oko Wielkiej Bogini? Którego mężczyznę ostatecznie wybierze Niferet – Vinturela czy Kestrela?

Odpowiedź na te pytania znajdziemy w ostatniej części trylogii - Czas krwawego księżyca.

W trzeciej części Oka Wielkiej Bogini Niferet powraca z Krainy Umarłych, by zjednoczyć kobiety przeciwko ciemiężącym je mężczyznom, a wraz z nią powraca niezwykły świat dawnych wierzeń, rytuałów, kobiecej solidarności, lecz także różnorodności ludzkich postaw. Nic nie jest tu jednoznaczne: ani miłość, ani kobieca jedność, ani pragnienie wolności. Kobiecy świat opisany przez Barbarę Srebro przypomina gobelin utkany z nitek o różnych barwach i fakturach, które dopiero łącząc się ze sobą, tworzą piękne, nieporównywalne z niczym dzieło.

Julia Wajdowicz, malarka, poetka, twórczyni centrum rozwojowego kobiet

Wreszcie pojawia się tak długo oczekiwana trzecia część Oka Wielkiej Bogini! Z jednej strony, towarzyszy temu radość, że znowu możemy śledzić z zapartym tchem losy jej bohaterów, lecz z drugiej – smutek, że niestety, nadszedł już koniec tej pięknej historii. Również tym razem czytelnik nie zawiedzie się, biorąc do ręki Czas krwawego księżyca: odnajdzie tu magię, walkę Dobra ze Złem, świat kobiecych wspólnot, ich rytuały, przeróżne krainy ożywione bogatą wyobraźnią autorki, a także najpiękniejsze uczucia przyjaźni i miłości.

Anna Galarowicz, etnografka, podróżniczka, prowadzi spotkania kobiecych kręgów

Nr ISBN: 978-83-932061-3-1
Format: 15 x 21 cm
Ilość stron: 293
Rok wydania: 2017
Wydawnictwo: Skrzydlate Słowa
Cena: 40,00 zł

Idź do: Oferta i Kontakt